Ustalenia dotyczące Zachowania Bioróżnorodności na Ziemi, o których pisałam w poprzednim poście zostały podpisane. Wspaniale, można by się cieszyć! Ale to jest jednak za mało.
W każdym roku są kolejne „Szczyty”, kolejne decyzje, kolejna radość nas, pełnych nadziei, że wreszcie! Że starania „społeczeństwa obywatelskiego” przynoszą skutek… Na ogół nie przynoszą. Albo bardzo niewielki...
Jak mogą być jednak przeprowadzone te zmiany, o które „społeczeństwo” się domaga w petycjach, urządza protesty, pisze wspaniałe artykuły - jeśli mają one znaczenie dla tej części ludzkości, która pomimo tego, że liczebnie przeważa - właściwie się nie liczy?
Spójrzmy na dane statystyczne z końca 2021 roku: 10% NAJBOGATSZYCH LUDZI NA ŚWIECIE ma do dyspozycji 76% - globalnego bogactwa. Te 10% kontroluje 76% majątku światowego. I te 10 % ludzkości się liczy… A my? Te 90% ?
Globalistyczne powiązania i zależności są jak oplatająca cały świat ogromna pajęczyna upleciona przez pająki...
Przeczytałam w piśmie NEXUS, ciekawe informacje odnośnie Billa Gatesa - czyli kogoś, kto zamierza świat przeorganizować wg swoich wizji. Również Klaus Schwab, autor Wielkiego Resetu, główna figura kolejnych Szczytów w Davos...
I wiele innych podobnych „osobistości”, którzy jawnie, lub nie - (oceńmy co jest gorsze?) starają się manipulować Życiem Ziemi, a więc naszym Życiem…
Nie chcę wprowadzić pesymistycznego nastroju do mojego pisania. Wręcz przeciwnie, chcę aby Ziemia była dla swych mieszkańców cudownym miejscem, aby była naszym Domem, w którym wszystkim jest Dobrze i mam wielką nadzieję, że tak będzie. Nie tylko mam nadzieję - wierzę, że tak będzie. Staram się jednak być realistką i o takim koniecznym, realiźmie od czasu do czasu zamierzam wspomnieć...
Realizm wymaga odwagi, ale i czujności - zawsze otwartych oczu i uszu…
Paulo Coelho napisał niewielką książeczkę pt. „Podręcznik Wojownika Światła”. Ogromnie podoba mi się ta nazwa, bo mówi... tak bardzo wiele. Ja też tak zatytułowałam mój jeden post, w którym pisałam o znanej wszystkim roślinie, bardzo zwyczajnym Mniszku Lekarskim - popularnym Mleczu, ale przecież swą barwą przynoszącym słoneczne złoto na Ziemię. Łąki, pola, ogrody, pobocza - w maju i czerwcu wyzłocone słońcem przypominają nam, że taka jest rola wojowników światła - wzrastać jak rośliny, wzbijać się wzwyż, głosić swą prawdę i realizować ją w działaniu, a więc rozsiewać nasiona tej prawdy... „Istnieć w cudzie życia”.
Na wstępie wspomnianego powyżej „Podręcznika Wojownika Światła” Paulo Coelho wspomina o starej legendzie, która mówi, że gdy ktoś na brzegu będzie się wytrwale wsłuchiwał w głos oceanu, może posłyszeć bicie dzwonów dochodzących z zatopionego okrętu...
“[…]A kim jest wojownik światła?
Człowiekiem, który umie docenić, jakim cudem jest życie, który do samego końca walczy o to w co wierzy i potrafi posłyszeć dźwięk dzwonów kołysanych w głębinach oceanu...
Wszyscy to potrafią, ale nikt nawet nie podejrzewa, że jest wojownikiem światła[...]”
Ja należę do ludzi z „ery archaicznej”, karmionych w domu rodzinnym naszą wielką literaturą. Myślę, że nie odejdę tematycznie od obecnych czasów i aktualnych światowych problemów, gdy po słowach współczesnego pisarza Paula Coelho zacytuję fragmenty „Ody do Młodości” Adama Mickiewicza. Od samego początku, gdy zaczęłam ten post pisać, zapragnęłam je przytoczyć, bo możemy czerpać z nich mądrość i moc - o ile w swym współczesnym przemądrzalstwie nie wzruszy się ramionami i nie powie się, że są już przestarzałe, nie na te czasy...Ja jednak uważam - „że wszyscy jesteśmy zdolni być Wojownikami Światła”.
"Młodości! Ty nad poziomy
Wylatuj, a okiem słońca
Ludzkości całe ogromy
Przeniknij z końca do końca.
Hej! Ramię do ramienia! spólnymi łańcuchy
Opaszmy ziemskie kolisko!
Zestrzelmy myśli w jedno ognisko
I w jedno ognisko duchy!...
Dalej, bryło, z posad świata
Nowymi Cię pchniemy tory,
Aż opleśniałej zbywszy się kory,
Zielone przypomnisz lata.
A jako w krajach zamętu i nocy,
Skłóconych żywiołów waśnią,
Jednym stań się z Bożej mocy
Świat rzeczy stanął na zrębie;
Szumią wichry, cieką głębie,
A gwiazdy błękit rozjaśnią -
W krajach ludzkości jeszcze noc głucha:
Żywioły chęci jeszcze są w wojnie;
Oto miłość ogniem zionie,
Wyjdzie z zamętu świat ducha:
Młodość go pocznie na swoim łonie,
A przyjaźń w wieczne skojarzy spójnie.
Pryskają nieczułe lody
I przesądy światło ćmiące;
Witaj, jutrzenko swobody,
Zbawienia za tobą słońce!"
Gdy 90% ludzkości stanie ramię przy ramieniu, potrafi otoczyć miłością i mocą "ziemskie kolisko" i zniszczyć sieci pająków.
Wszak wszyscy jesteśmy "Wojownikami Światła". Nawet jeśli o tym nie wiemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz