O mnie

     Od siedmiu lat mieszkam  w domu W POLACH. Na prawo i na lewo, w tył i w przód POLA. Na szczęście jeszcze są. Wielki horyzont na wszystkie strony świata. Wschody i zachody słońca.  Księżyc wędruje od Nowiu do Pełni i z powrotem. Gwiazdy  też się pojawiają  gdy przychodzi na nie pora. Wszystko to mogę widzieć. Rozległa przestrzeń którą kocham i wśród niej żyję. Porozrzucane gdzie nie gdzie domy, gdy jest już ciemno z dali migocą światełkami . Las oczywiście też jest i różne  małe laski i samotne drzewa, jeszcze młode i te starsze. I zwierzęta – duże, małe i te najmniejsze. Na ziemi, nad nią i w niej.

Do domu dochodzę  najpierw przez mały ale ciemnawy wąwóz po obu stronach zarośnięty drzewami i krzakami, a potem idę DROGĄ WŚRÓD PÓL. Nie jest to łatwa droga. Kamienista, po deszczu błotnista, w zimie czasem pokryta śniegiem i lodem. A gdy wieje wiatr to urywa głowę, gdy świeci słońce nie ma granic słonecznej przestrzeni. Zwykła, polna, wiejska droga. Ale to wszystko to są przecież cuda NATURY w całej ich różnorodności, uroku i nieustannie zmieniającym się życiu.

    Takie też są nasze drogi życia. Trudne, niezwykłe i piękne.

    Przeszłam już moją DROGĘ PRZEZ POLA i za chwile będę w domu. Z daleka witają mnie psy, a w domu oczekuje kotka...

     Odczuwam czasami tęsknotę za miastem, nawet za zgiełkiem i tłumem ludzi. Ale wyboru zamieszkania na wsi dokonałam świadomie. Tak widocznie miało być.

     Dodatkowo: inż. rolnik z wielkiej miłości do ziemi, od dawna na emeryturze. Mama, teściowa  i babcia. Wiek – niemłoda już lady. Wersja człowieka – ALTERNATYWNY.